GEDICHT VON UNSERER VERSALSCHMIEDIN

Tatort Brannaburger Kunstschmidn

Am Montog, do fangans o.
De nächsten san nach am Donnersdog und am Freitag droh.
Mit Stricknadeln und bunte Wollknäuel do ruckans  freudig
o.
De Maschen wenn aufgschlogn hinum und herum draht,
kompliziert muaß sei, ned einfach, des waar doch faad.
Übers Zuanehma und Obnehma werd diskutiert,
Neis werd gelernt und glei ausprobiert.
Auf wundersame Weis verschwinden oft Maschen, oder wern
gar mehr,
Wer greift dann do hilfreich ein? De Frau Lehrer!
De Oane macht des feinste Geschnipst ganz hoaß,
de Ander kocht an Kaffee, wenns nimmer weida woaß
Verbissen kämpft de Nächste mit Knöderl, verkürzte Reihen
und verschränkte Maschen.
Bei dera Arbat soiat ma hoit ned nembei mit der Nachbarin
ratschen.
Aber, ma muaß si doch aa übers Kocha, Bacha, Hausbau, Schmuck
und Reisen austauschen,
Und über Kinder, Enkel, Männer und dergleichen Plauschen.
A SO A STAMMTISCH IS WOS WERT,
UND BEI UNS STRICKMADELS SEHR BEGEHRT.
Emma Thaler